Amelsiz Dua Etmek Yaysız Ok Atmak Gibidir

Admin Yaş : Kayıt tarihi : 02/02/09 Mesaj Sayısı : 1596 Nerden :

Vebh bin Münebbih dedi ki: Amelsiz dua edenin misali yaysız atış yapan gibidir.” (1)

Yine ondan şöyle dediği rivayet edildi: Salih amel duayı (Allah'a) ulaştırır” Sonra Allah Tealanın şu kavlini okudu: Ona güzel kelime yükselir ve salih amel onu yükseltir (2)

Ömer bin Hattab (r.a)’tan şöyle dediği rivayet edildi: Allah’ın haram kıldığından sakınmakla dua ve tesbih kabul edilir.

Ebu Zer (r.a)’den şöyle dediği rivayet edildi: Yemeğe tuzun yettiği gibi duada da ameli salih yeter. (3)

Muhammed bin Vasi’dedi ki: Az bir takvayla birlikte dua yeter.

Süfyan’a denildi ki: Allah’a dua etsen. dedi ki: Günahları terk etmek duadır.

Leys dedi ki: Musa (a.s) İki elini kaldırmış gayretle Allah’tan istekte bulunan bir adam gördü, ve dedi ki: Ya Rabbi kulun sana kendisine merhamet edinceye kadar sana dua etti, sen merhametlilerin en merhametlisin, onun (adamın) haceti husunda ne yaptın?
Allah Teala: Ey Musa,o benim hakıma bakıncaya kadar, elini kopuncaya kadar kaldısa bile onun ihtiyacına bakmam, buyurdu.
Taberani zayıf bir isnadla İbni Abbas (r.a)’tan manası merfu olarak tahric etti.

Malik bin Dinar dedi ki: İsrail oğularına bir bela geldi, bir çıkış aradılar. Allah Teala onların peygamberine onlara şunu haber vermesini vahyetti: Siz yüksek yerere pis bedenlerle çıkıyorsunuz, siz kan akıttığınız ve evlerinizi haramlarla doldurduğunuz avuçları bana açıyorsunuz, şimdi benim gazabım sizin üzerinize şiddetli oldu ve benden ancak uzaklaşmanız ziyadeleşecektir, buyurdu,

Selefin bazısı dedi ki: İcabet (duaların kabulü) yavaşlamaz, ama onun yollarını masiyetlerle kapatan sensin,

şairlerin bazısı bu manayı almış ve demişki:
Her sıkıntıda ilaha dua ediyoruz sonra sıkıntılar gidince onu unutuyoruz
duamıza nasıl icabet bekliyoruz icabetin yolunu günahlarla kapattık.

(1) Ebu Nuaym hilyede Abdullah bin Mübarek’ten, Oda Vehb bin Münebbihten rivayet etti.
(2) Fatır suresi ayet: 10
(3) Abdullah bin Ahmed babasından rivayet etti.

İbni Receb el-Hanbeli, Hadislerle İlim ve Hikmet, 10.hadisin şerhinde