<table class=EC_MsoNormalTable cellSpacing=0 cellPadding=0 border=0><tr><td style="PADDING-RIGHT: 0cm; PADDING-LEFT: 7.5pt; PADDING-BOTTOM: 3.75pt; PADDING-TOP: 0cm"> </TD></TR></TABLE>
AHMED ?AH?N
Bir gece Medine sokaklar?nda Halife Ömer ve Arkada?? bir evden içki içildi?ini gördü. Halife Ömer’in sorusuna dostu öyle bir cevap verdi ki; ibretlik bir sözdü... Halife Ömer’e ait bu dua, hayat?m?z?n her an?nda yapaca??m?z duam?z olsa gerektir. Çünkü günlük hayatta en kötü al??kanl?k, yanl?? kanaatinde inat etme al??kanl???, dostlar?n?n düzeltmesine r?za göstermeme iddiac?l???... En güzel al??kanl?k da, yanl??ta ?srar etmeme, dostlar?n?n düzeltmesine haz?r olma al??kanl???... ??te bu anlay?? daha ziyade Halife Ömer’in anlay???d?r. Dostlar?n?n düzeltmesine her an haz?r olma hali... Bundan dolay? ona ‘Vakkaf’ denmi?tir. Vakkaf; h?zla giden araban?n önüne aniden ç?kan engeli görünce hemen frene bas?p z?nk diye durma durumu... Ömer de bir ?eyi kabul etmi?, h?zla uygulamaya giderken bir dostu aniden önüne ç?kar da onun yanl??l???n? söylerse hemen durur, do?ru buldu?u fikri derhal kabul eder, asla tereddüt göstermez, arkas?ndan da duas?n? yapar: -Allah, insan? do?ru dü?ünen dosttan mahrum eylemesin!.. Yoksa ben sadece yanl?? dü?üncede kalmayacak, yanl??? uygulama vebalini de yüklenecektim... Bu konuda oldukça örnek davran??lar?n? görmekteyiz. ?ibli’nin Sadr-? ?slam Halife Ömer’inde. Bunlardan birini, geceleri Medine’de birlikte gezdikleri Abdurrahman bin Avf nakleder bizlere... Bir gece Medine sokaklar?nda kontrolde iken bir evin içinden kar???k seslerin geldi?ini duyarlar. Biraz yakla??nca Halife sorar: Ey Abdurrahman, bu evin kime ait oldu?unu biliyor musun? Abdurrahman “Bilmiyorum.” der. ?öyle aç?klama yapar Halife Ömer: Buras? Rebi’a bin Ümeyye’nin evidir. ?çindekiler de sarho?lar, içmi?ler ba??r?p ça??r?yorlar. Ne dersin, bunlara ne türlü bir ceza uygulayal?m?.. -Adurrahman bin Avf der ki: Bana kal?rsa ceza uygulanacak onlar de?il, biziz! ?rkilen Halife; -Neden? diye sorar. ?öyle izah eder büyük sahabi: -Allahü azimü??an ‘?nsanlar?n gizli kalan ay?plar?n? ara?t?r?p da meydana ç?karmay?n..’ buyuruyor. Biz ise gecenin bu saatinde evinin içindeki gizli ay?plar?n? ara?t?r?p meydana ç?karmak istiyoruz. Asl?nda cezal?k i?i biz yap?yoruz!.. Bunun üzerine dü?ünmeye ba?layan Halife, elini Abdurrahman bin Avf’?n eline uzatarak der ki: - Tut ?u elimden de bir an evvel buradan uzakla?al?m; yoksa d??ar? ç?kar da bizi bu halde görürlerse biz onlara de?il, onlar bize ceza isteyebilirler. Oradan h?zla uzakla??rken duas?n? tekrarlar Halife: - Allah, insan? do?ru dü?ünen dostlardan mahrum eylemesin. Kimseyi de kendi kanaatinde ?srarc? ve inatç? k?lmas?n. Kendi kanaatini dostlar?na kontrol ettirmek, daha do?rusunu duyunca da hemen kabul etmek ne güzel bir anlay??t?r?.. Ne dersiniz? Sizde de var m? böyle bir anlay??? Siz de kendi dü?üncenizi dostlar?n?za kontrol ettirir, daha do?rusunu duyunca hemen kabul eder misiniz? Yani ‘Vakkaf’l?k sizde de söz konusu mu? Yoksa kimse sizin gibi do?ru dü?ünemez, sizi kimse tashih edemez mi? Siz hep herkesten iyi dü?ünür, herkesi siz mi düzeltirsiniz? Anas?ndan daha do?mam?? m? sizi düzeltecek insan? |