Çölde yolculuk eden iki arkadas hakkinda bir hikaye anlatilir.Yolculugun bir asamasinda iki arkadas tartisirlar biri ötekine bir tokat atar. Tokati yiyenin cani çok yanar ama tek kelime etmez ve kumun üzerine su sözleri yazar:
BUGÜN EN IYI ARKADASIM BANA BIR TOKAT ATTI.´
Yikanabilecekleri bir vahaya rastlayana dek yürümeyi sürdürürler.Tokadi yiyen yikanirken bataga saplanir bogulmak üzereyken arkadasi tarafindan kurtarilir.Tam selamete çiktiktan sonra bir kaya parçasi üzerine su sözleri kazır:
BUGÜN EN IYI ARKADASIM BENIM HAYATIMI KURTARDI.´
Tokadi vuran ve sonra en iyi arkadasinin hayatini kurtaran kisi ona söyle der,Senin canini yaktigimda bunu kum üzerine yazdin ama simdi kayaya kaziyorsun,neden? ´ Öbür arkadas ona söyle cevap verir.Biri bizi incittiginde bunu kum üzerine yazmaliyiz ki bagislama rüzgari estiginde onu silebilsin.Ama biri bize iyi bir sey yaparsa onu kayaya kazimali ki onu hiçbir rüzgar yok etmesin. ´
Paz 28 Ekim 2012, 12:04
Konu: Affetmenin Dayanılmaz Hafifliği 
Paz 15 Şub. 2009, 22:48