Bu esnada sevinmesi gereken “Sıddık” lakaplı Ebû Bekir ağlıyordu Fakat bu ağlayış bir sevinç ağlayışı değil üzüntü ağlayışıydı Bu, meclisteki herkesin hayretine sebep olmuştu Sordular:
- Ey Ebû Bekir, neden sevinilecek bir günde gözyaşı döküyorsun? Cevap verdi:
- Allah’ın Resulünün en büyük arzusu amcası Ebû Talibin müslüman olmasıydı
Fakat bu dileği bir türlü gerçekleşmedi
Ben isterdim ki şu anda benim babamın yerinde şehadet getiren Ebû Talib olsun,
babamın Müslüman olmasından dolayı benim gönlüm hoşnud olacağına,
amcasının Müslüman olmasından dolayı Allah Rasûlünün gönlü hoşnud olsun