Doç. Dr. Selahattin Sönmezsoy'un Kur'an ve Oryantalistler adlı kitabını okurken, bazı müsteşriklerin Resulullah (sav)'in Kur'an'ı rahip Bahira'dan aldığınına dair bazı iddiaları ile karşılaştım. Hemen ardından kitabın yazarı bu iddiaları çürütme amaçlı bazı sorular sormuş.
Resulullah'ın Bahira ile görüştüğünde henüz on iki yaşında olduğunu, bu görüşmenin Kur'an gibi bir kitabı oluşturmak için çok kısa olduğunu, Peygamberimiz ile Bahira'nın ikinci bir görüşmelerinin olmadığını ama olmuş kabul edilse bile bu görüşmenin de Kur'an gibi bir kitabı oluşturmaya yeterli olmadığını, eğer Resulullah Bahira ile sık görüşüyor olsa idi başkalarının bundan haberdar olması gerektiğini bildiren yazar tüm bu bilgileri soru haline getirerek muhatablarına sormaktadır.
Kendi içinde tutarlı ve mantıklı olan ayrıca tarihe ve akidemize uygun olan bu sorulara bir Hristiyan'ın ne cevap verebileceğini düşünürken aklıma aniden şu korkunç gerçek geldi: Bir tarikatçi bu soruları sorduğu bir Hristiyandan gelecek aşağıdaki sorulara asla cevap veremez ve hatta dolaylı yoldan Bahira'nın Resulullah'ın hocası olabileceğini kabul etmek zorunda kalır.
Evet bir Hristiyan'ın sorması muhtemel sorular şunlardır: 1) Siz müslümanlar üveysilik diye birşeye inanıyorsunuz. Buna göre bir şeyh kendisinden binlerce kilometre ötedeki müridine bilgi aktarabilmekte ve onun soracağı sorulara cevap verebilmektedir. Bahira ile peygamberiniz arasında da bunun olmadığını nasıl ispatlarsınız? 2) "Peygamberimiz, Kur'an'ı Bahira'dan öğreniyor olsa idi o öldükten sonra susması gerekirdi. Halbu ki Resulullah Bahira öldükten sonra da vahy almaya devam etmiştir." diyorsunuz. Ama siz bir şeyhin öldükten 300 yıl sonra bile tüm müktesabatını bir seferde üveysilik yöntemi ile bir başkasına aktarabileceğini de kabul ediyorsunuz. Hatta siz müridin ölmüş olan şeyhinden rabıta ve istiane yoluyla yardım isteyebileceğine ve şeyhin de bu isteğe olumlu cevap verebileceğine de inanıyorsunuz. Bahira ile peygamberiniz arasında böyle bir ilişki olmadığını neye dayanarak iddia edeceksiniz? 3) Siz üveysilik, rabıta, yakaza aleminde şeyh ve mürdin buluşması vs şeylerin dininizin aslında bulunduğunu iddia ediyorsunuz. Dolayısı ile dininizin kurucusunun da bunları bildiğini ve hatta Veysel Karani gibi bazı ashabı ile bu tür ilişkilere girdiğini iddia ediyorsunuz. Peygamberinizin Bahira ile de böyle bir ilişkisi olabileceğini neye dayanarak inkar edeceksiniz? 4) Nefs ile mücadele de dahil bazı ibadetlere devam eden şeyhlerin bazı mertebelere ereceklerini ve müridi ister doğuda ister batıda olsun daima imdada yetişeceklerini iddia ediyorsunuz. Dönemin Hristiyanlık anlayışı dahilinde bir manastırda bir lokma bir hırka ile yaşayan Bahira'nın da bu mertebelere ulaşmadığını neye dayanarak iddia edebilirsiniz?
Evet soruları uzatmak mümkün olmakla birlikte Bahira konusunda sorulabilecek sorular şimdilik bu kadar. Ama başı sıkıştığında "Yetiş ya şeyhim!" diye dua eden bir tarikatçi sıkıştığı zaman "Yüce İsa! Yüce Meryem!" diye dua eden bir Hristiyana da itiraz edemez. Hatta bir Hristiyan "Ben bir peygambere ve onun birinci dereceden akraba ve arkadaşlarına dua ediyorum. Sen ise kim oldukları ve hatta yaşayıp yaşamadıkları dahi belli olmayan, bazı türbelerde ismi yazan şeyhlere dua ediyorsun." dese bir tarikatçi bunlara verecek cevab da bulamaz.
İşin daha da vahim olan tarafı bir tarikatçi kendisine bu tip sorular soracak olan bir putpereste verecek cevap da bulamayacaktır.
Şirkin rezilliğinden ve üstelik bir de müşriklere karşı da zelil olmaktan Aziz olan Allah'a sığınırız.
Paz 28 Ekim 2012, 12:04
Konu: Hristiyanlardan Tarikat Ehline Bazı Sorular 
Perş. 10 Eyl. 2009, 15:49